master

adj. eerste-, hoofd-; heerser; expert, specialist; bedreven

--------

n. heer; heerser; meester, leraar; hoofd van de school; ; werkgever; ambachtsman; een (ouderwetse) erenaam van het jongste (mannelijke) lid van een voorname familie

--------

v. heersen over; beheersen; kundig zijn, bedreven zijn

master¹

[ ma:stə] 〈zelfstandig naamwoord〉

1 meester ⇒ heer, baas; 〈voornamelijk Brits-Engels〉 schoolmeester

2 origineel ⇒ matrijs; master(tape)

♦voorbeelden:

1   the French master • de leraar Frans

     master of the house • heer des huizes

     make oneself master of something • iets machtig worden

¶ Master of Arts • 〈ongeveer〉doctorandus in de letteren/menswetenschappen/sociale wetenschappen

     Master of Ceremonies • ceremoniemeester

     Master of Science • 〈ongeveer〉doctorandus in de (exacte) wetenschappen

→ grandgrand/, oldold/

————————

master²

〈bijvoeglijk naamwoord〉

1 hoofd- ⇒ voornaamste

————————

master³

〈werkwoord〉

1 overmeesteren ⇒ de baas/machtig worden 〈ook figuurlijk〉; te boven komen